True belonging doesn’t require you to change who you are; it requires you to be who you are.” – Brené Brown

Er is mij iets opgevallen. Een tegenstrijdigheid.

Enerzijds heerst er een cultuur die aanstuurt op “ownership”. Je eigen leven in handen nemen. JIJ moet het waarmaken. JIJ bent verantwoordelijk voor je eigen leven. JIJ bepaalt hoe je reageert op situaties en bijgevolg hoe je levensloop zich vormt. No pressure…🙄

En anderzijds leven we in een ooglappenmaatschappij. We sluiten onze ogen voor heel wat onrecht. En we zijn bang voor wat of wie anders is. Niet teveel nadenken, niet teveel afwijken en vooral, zo normaal mogelijk doen.

We hebben bijgevolg een zeer eenzame samenleving gecreëerd. In die mate dat ons samen leven zelfs heel beperkt is geworden en gekrompen tot onze relatie of gezin. Ja, we hebben vrienden maar ieder gezin functioneert wel als afzonderlijke eenheid. Ieder huisje draagt z’n kruisje maar dat kruisje wordt zeldzaam gedeeld en nog meer zeldzaam samen gedragen.

Het nadeel is dat we niet gemaakt zijn om alles alleen te doen. Wanneer je àlles moet doen, raak je overvraagd, gestresseerd en angstig. Herkenbaar??

Je mag dus nog zo’n loner zijn, we hebben andere mensen nodig. Deel uitmaken van een sociaal netwerk en een gemeenschap is niet alleen belangrijk om het werk te verdelen en emotionele steun te ontvangen wanneer nodig; het helpt ons ook in het creëren van een “thuis”-gevoel, het gevoel ergens bij te horen, hetgeen cruciaal is in het ontdekken en ontwikkelen van je identiteit. En laat dat nu net iets zijn waar we allemaal op een gegeven moment in ons leven wel eens tegenaan lopen: het in vraag stellen van je identiteit. Wie ben ik? Ben ik echt wel wie ik denk te zijn? En wat heb ik te bieden? Wat maakt mij waardevol?

Gij zijt een schoon mens. Een waardevol mens. En ik hoop oprecht dat je omringd wordt door mensen die jou daar regelmatig aan herinneren. Dus zonder je niet af. Durf te steunen op je netwerk en hulp te vragen als je daar nood aan hebt. Het is niet stoer, sterk of bewonderenswaardig om alles alleen te proberen doen. Je bent een mens. Mensen zijn niet gemaakt om alles alleen te doen. We moeten ergens thuis kunnen horen…

Silke