“Pas op voor de leegte van een druk bestaan.” (Socrates)
Druk leven was wat ik kende. Wat ik deed. Wat ik ook altijd had gezien. Als kind van twee zelfstandigen leer je dat stil zitten geen optie is. Dat hard werken voor je geld en lange dagen kloppen de normale gang van zaken is. Niets voor niets. En zo wordt drukte een gewoonte. Je leven is hectisch. Punt.
Daarbij komt nog dat de tijden evolueren en we ondertussen geëmancipeerde zielen zijn. We kiezen tegenwoordig onze drukte. We kúnnen niet alleen veel doen, we wíllen ook duizend-en-één dingen doen. We willen een job die voldoening geeft maar tegelijk niet al onze tijd inneemt. We willen een relatie die overmatig veel liefde schenkt maar tegelijk niet verstikt. We willen de wereld zien en reizen maar tegelijk ecologisch en budgetvriendelijk leven. We willen goede en toegewijde ouders zijn maar tegelijk voldoende tijd voor onszelf behouden. We willen veel. Ongelooflijk veel.
Ik was koploper in het willen. En toen kwam daar een kind… De absolute nummer-1-methode om je te laten stilstaan. Plots kunnen mails gerust een week wachten op een antwoord, ben je je gsm soms een halve dag kwijt en doe je pas een nieuwe trui aan als er minstens drie vlekken op zijn. Dit om maar te zeggen: we kunnen wel degelijk stil staan. Het is wel degelijk mogelijk om een versnelling omlaag te gaan.
Ik wil nog steeds veel. En eerlijk gezegd ben ik zelfs nog meer gaan geloven dat er ook wel degelijk heel veel kán. Maar het moet niet allemaal meer tegelijkertijd. En dat geeft een zekere rust. Een rust die ik jou ook ten zeerste gun!
Bij deze wens ik je dan ook een “gezellige” drukte toe. Een drukte die niet ten koste gaat van jezelf.
Je wil veel, je kan veel en je doet veel. Maar zorg er vooral voor dat je dat ook kan blijven doen. Zorg dat je drukte niet voor leegte zorgt; wel voor mooie herinneringen. Zorg vooral dat je BLIJFT LEVEN.
X
Silke