“Stay curious. For if you do, you’ll keep finding the extraordinary hidden in the ordinary.” — Warren Berger
“Waarom verleren we dat toch als volwassene, om ons niks aan te trekken van wat een ander denkt of zegt?!”
Een zeer pertinente vraag die door mijn zondagmiddaggezelschap zuchtend werd uitgesproken. Dit nadat mijn baby ongegeneerd een luide wind de kamer in knalde en er zelf guitig bij moest lachen.
“Omdat we ons beginnen schamen.”
“Maar waarom beginnen we ons te schamen?”
“Omdat iets niet voldoet aan de sociale normen of waarden die we aangeleerd kregen.”
“En waarom leren ze ons zulke waarden en normen aan, als ze ingaan tegen ons natuurlijk en spontaan doen?”
“Omdat onze ouders willen dat we passen in het maatschappelijk beeld van ‘een goed mens’.”
“Maar waarom willen onze ouders dat we zijn zoals de rest? Je wil toch dat je kind uniek is en er bovenuit steekt?”
“Omdat opvallen positief kan zijn, maar evengoed negatief. En mensen zijn bang voor negativiteit. We gaan ten allen tijde pijn uit de weg.”
Ken je de 5x waarom-techniek? Je blijft doorvragen tot je bij de kern van het probleem komt. Onbewust waren we hier dus met een psychologisch schouwspel bezig. Iets waar normaal enkel kinderen zich nog spontaan aan wagen. “Maar waarom?”, 1000 maal op een dag, onvermoeibaar…een kind kan het, een volwassene wordt er meestal zot van.
Als volwassene verliezen we vaak die kinderlijke curiositeit en verwondering. Maatschappelijke verwachtingen en verantwoordelijkheden komen in de plaats en zorgen er voor dat ontdekking en exploratie niet langer onze prioriteit zijn. Ze worden eerder een zeldzame beloning. Iets dat je bijvoorbeeld mag doen op je jaarlijkse 2 weken vakantie.
Een nieuwsgierige mindset behouden, is nochtans cruciaal om te groeien. En ja, ik weet het…overal hebben ze het tegenwoordig over “PERSOONLIJKE GROEI”. Het lijkt dé nieuwe hype van het moment te zijn en het komt je misschien al de oren uit.
En tóch is het belangrijk! Tóch wil ik jou een wekelijks duwtje geven in die richting! (Ik durf nogal he?! ;-))
Eerlijk waar, je hebt het nodig om te (blijven) groeien. Groeien in jezelf. In het worden van de beste versie van jezelf. En daarmee bedoel ik niet de volgens de maatschappij uitblink-versie van jezelf. Wat de maatschappij verwacht, mag je van mij gerust aan je laars lappen. Het is de versie waarin JIJ je comfortabel voelt die het zoeken waard is. De versie waarvan je kan zeggen “Ja, exact. Dit is wie ik ben en wil zijn”. Niet diegene die je geworden bent door druk en verwachtingen, wel door trial and error. Door te zoeken, exploreren, ondervinden en bijsturen. Door schaamtelijk onderuit te gaan en toch maar weer recht te krabbelen.
Dus bij deze: Wanneer keek jij laatst nog eens met de verwondering van een kind naar de wereld? Ik daag je uit…🙂
Silke